Gelin dostlar gönlü yola koyalım
Sırrını sır eden dostlar bulalım
Açılıp goncayla bahar olalım
Söyleşe duralım can bülbülünde
Gönlün dileğidir dilde muhabbet
Muhabbet söyletir cânlara rahmet
Yer gök titrer kula edersen lânet
Cân ikram edelim gönül evinde
Alışmasın gönül nefsi belâya
Benliğe düşmesin girip havaya
Aldanıp ta hele akla karaya
Suçlu gezmeyelim vicdan ilinde
Cân bulalım cânı güzel cânândan
Feyiz alalım gönlü hikmet olandan
Sakınalım dili yalan dolandan
Hakikat gülşende gül dost elinde
Cümlemize açık sevda meydanı
Gamdan eser kalmaz gönülden yanı
Aşktır çünkü onun sadık sultanı
Sürelim sefayı gönül şehrinde
Bir gönüle girip erelim sırra
Mayasın çalarsak boyanır nura
Sunalım gönülden cümle dostlara
Ummana dönelim sevda gölünde
Dost dostunu gülden dahi sakınsın
Sözde değil özden bilip bakınsın
Kendini bilmeze her söz dokunsun
Cân biziz cânân da dostun dizinde
Özay der ki düşme namert dillere
Alır gider özü koyar sellere
Dosttan gayrı kimdir koşan zorlara
Cân dostudur cândan özge bedende
Kayıt Tarihi : 13.3.2008 01:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!