Sırma Mersin Şiirleri - Şair Sırma Mersin

Hasretini, özleminle çarptım
sonuç; çaresizlik çıktı

Çaresizliği, sana böldüm
Sonuç; Sensizlik çıktı

Kız kulesini izlerken; martıların sesleri dağıtır, düşüncelerini...
Yalnızlığa sarılmışken; karanlığın arkasına gizlenmiş duyguların!
Duygularınsa acıtır; yüreğini,
Damla damla düşen yaşlar;
anıları ve hayalleri anımsatırken,
Viraneye dönmüş bi başka yüreğin sesi ile avunmak için;

Anlayacaksın
Yokluğumun ne demek olduğunu
Çaresizliğe teslim olmanın
Sevgisizliğin altında kalmışken
Anlayacaksın

Güne merhaba demeden,
Güneşin sıcaklığını hissetmeden,
Yüreği, hayallere bırakmadan...

Umudu beklemeden,
Sevgiyi yaşamadan,

Gözyaşlarımla kurutum, umudumu
Hayallerimle avuttum, gönlümü

Duygularımla çözdüm, özlemimi
Düşüncelerimle teselli ettim, benliğimi

Adını bilmediğim bir heyecan;
Sesini her duyduğumda,
Dağılır bedenime...

Yüzünü görmediğim biri,
Ruhumu okşar...

Aldanışlar, yanlışlarla, büyümüş; bir benlik! Sevdanın gölgesine takılmışken; yalnızlığı, tanır artık yaşam.
Özlemin çığlıkları ile çoğalan umutsuzluk; sevgiyi beklemekten yorulsa da, yitirmedi şansını...
Uyumayan hüzünle hep yaşamaya alışkın olsada; yüreğim!
Aldanışların, yanlışların arasında doğruyu ve gerçeği bulacağım... SENİ
SEN, BENİM EN BÜYÜK SEVGİM OLACAKSIN!

Doldurulmayan boşluklarda;
Çözülmemiş çaresizlik
Dıştan içe dönen mutsuzluk düşmüşken; yüreğe faydası yok,
anıları hatırlamanın...

Hüzün teslim almışsa; hayallerini,

Düşsel çılgınlıkların arasında;
Yaşanmamış bir sevda vardı, yüreğimde...
Belkide!

Sabahın karanlığında gidip, gece yarısı dönen; düşlerimde...
Yüzü olmayan sevgilimin varlığı ile;

Soluk soluğa kalmış;
Kalp çarpıntıları içinde,
2 dudak arasında, söylenmiş
Seni seviyorum sözü...

18.10.03