Çocukluğumun gizli bahçesinde;
Manolya,yasemin kokulu çiceklerin arasında,
Çam ağacının gövdesine gizli gizli isimin kazıdığım...
Daha sonra;
Kaçamak bakışlarımızla,
Bomboş umudun!
Hayal kırıklıkları arasında;
Yaşamaya mecbur olan,
Bir zavallı...
Kapamışken duygularını,
Durmadan! dönen dünyanın,
Etrafında dönüyorum...
Hayallerim ve umudumla.
Zaman dursa, dünya dönmese,
Ben öylece kalakalsam
Sen varken
Geceleri, gözlerimden uykumu çalardın
Sen varken
Yalnızlığı, düşüncemden kovardım
Sevgimizin gölgesine düşen
Siyah bir leke idi
Ölümün...
Yaşasaydın
Doğumgününü kutlayacaktık
Gecenin en koyu mavisinde;
Çirkin martı seslerinin arasında, gecenin beşinde!
Yalnızlığımla beraber; gece lambasının altında, uykusuzluğun koynunda...
Seni düşünürüm.
Hayalinn gözlerimde, sevgin ise yüreğimde; dalarım sensizliğe...
Sevgiyi, yüreğine kapamış hüzün. Ödünç yaşamdan, çaldığım zaman.Umudumu söndürmeden, mutluluğu bulmak için geç kalmış sayılmam...
Sıkıntıyı dağıtsam, rüzgar gibi.Yalnızlığımı paylaşsam kendimle.Mahkum olmasam kaderime. Yenilmesem duygularıma.Unutsam geçmişi ve yaşasam yeniden sevmeyi...
Eritsem çaresizliğimi.Siliniverse herşey, bir anda benliğiminden!
Yeni günü kucaklasam, sevdiklerimle...
Sevgi merdivenini
Ağır ağır çıkarken
Yalnızlığım geride kalır
Zamanın ilerisinde
Karşıma çıkacak aydınlık
Dili çözülmüş duyguların;
Satırlara yansıyan dizelerinde,
Gizlenmiş birçok anlam,
Bunca zaman susan yürekten...
Sırlara mahkum gecelerden,
Baharat kokulu dumanın ortasındaki; acı ile, paylaşamadığım kelime ve işaretlerle dolu ürkütücü sessizliğinde...
Sığ sularda boğulan; umudumla, hüzün nağmelerini söylüyordu yüreğim!
Oysa; her gece yanıbaşımda, saçlarımı okşayan sensizliğin elleri idi.
Hayallerimin kırıntıları ile; yastığımın altına sakladığım gözyaşlarımla beraber, biriktirdiğim anıları hatırladıkca...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!