Sırların kervanında Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Ben yoksulum, öksüzüm,
Bir güneşsiz gündüdüm,
Cetvellerden dümdüzüm,
Bir sırlar meydanında.

Bedenler var, sanlar yok,
Yolcular var, hanlar yok,
Bir tek yan var, yanlar yok,
Tek varın divanında.

Canlar ersiz, ereksiz,
Beden yürsüz yüreksiz,
Köşkler dirsiz, direksiz
Sırların kervanında.

Dinlenmişim işlerken,
Tümü teke eşlerken,
Hüngürdedim başlarken
Sükutun kelamında.

Bitti yolum, kısaldı,
Menzilim çok azaldı,
Sırlar bezdi usandı
Gözümün dermanında.

Mahmuzladım atımı,
Harlandırdım odumu,
Tadakoydum yudumu
Deryanın kenarında.

Barlıoğlu boş değil,
Aklı kara taş değil,
Ona bir zor iş değil;
Bugün de var, yarın da.

(MÜHÜRLÜ KİLİT ismi altında toplanmış felsefi şiirlerden > 152-153/412)