nasıl unuturum,
sirkecideydin
beklemeye almıştın gözlerini
yolcularla birlikte
sen beni bekliyordun
onlar treni..
adımlarımız ayak uydurmakta zorlanıyordu
yine de yan yana yürüyor
duruyorduk ışıkta
hatırlasana,
yeşil kısa yanardı
ve bahanesi olmuştu ellerime
ellerinin değişi
tutuşurcasına geçtik
karşıdan karşıya
sonra,
bırakmadık
bakmadık arkamıza..
İsa KayaKayıt Tarihi : 13.8.2018 21:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
aşkın bir ömür süreceğine inancım yok
ham öyle bir arzum da yok
ama bu kadar yokluk içinde var olduğunu ısrarla inandıran aşkın
yol yorgunuyuz
yaşam güzel anların toplamıdır
umarım gün be gün çoğalır..
bazı masallar var sadece okunur
ama bazı masallar var ki
yaşanır
roman olur..
teşekkür ederim varlığına
TÜM YORUMLAR (4)