Sırıtır Sürtük Şiiri - Veysel Şimşek

Kör sağırı sağır körü kandırır,
Dünya ateşe yansa sanma söndürür,
Ne kendini nede seni ondurur,
Birde adammış gibi sırıtır sürtük.

Hainlerde gölge silahtır para,
Tembel it haylazsa gitmez davara,
Önce ne ararsan kendinde ara,
Birde adammış gibi sırıtır sürtük.

Ne gerek var palavralar atmaya,
Benim gibi yorganı yok yatmaya,
Kudurgun alışmış adam satmaya,
Birde adammış gibi sırıtır sürtük.

Bilse kendi benzer canlı ölüye,
Minnet etme oldum delisine deliye,
Bel bağlama satar seni salıya,
Birde adammış gibi sırıtır sürtük.

İki yüzlü arsızın yüzüde kızarmaz,
Gericiden beter gerçeği görmez,
Sanma kimse yapılan işleğin farkına varmaz,
Birde adammış gibi sırıtır sürtük.

Klavuza gerek yok görünen köyden,
Görünmeyen hırsız üstünmüş beyden,
Önce insanlık çok önemli her şeyden,
Birde adammış gibi sırıtır sürtük.

Yalan ile gerçek hayat yürürmü,
Sürtüğün yaptığı sürtüğe gururmu,
Şimşek Veysel haksıza hak verirmi
Birde adammış gibi sırıtır sürtük.