Herkesten ve her şeyden nihayetsiz uzaksın,
Herkesten ve her şeyden münezehsin Allahsın.
Her kesin ve her şeyin Halkedeni, Sahibi,
Her kesin ve her şeyin en Yakını, Habib’i.
Her kesin ve her şeyin Bir olan Tek Rabb’isi,
Her kesin ve her şeyin Tek Hakk-ı Hakikisi.
Senin sevginden başka sevgileri reddettim,
Seni sevdiğim kadar kimseyi sevemedim.
Sevgili Rabbim benim kurbanım her şeyine,
Kurbanım Senden çıkan sözünün her harfine.
Sen Seni bana öyle bildirdin ki Allah’ım,
Hep Sana yakardım ben, hep Sen oldun penahım.
Yalnız hep Senin Sözün, Senin iraden olsun,
Sözünün tek harfine varlığım kurban olsun.
Benim bir varlığım yok Cemil-i Mutlak Rabbim,
Şu kara toprak gibi ben de bir tecellinim.
Safiyet-i nefsimle Senden Sana gelirim,
Senden Seninle çıkar tecelline dönerim.
Levh-i Mahfuz’u okur, izninle hecelerim,
Bir tek harfinle bile nurlanır gecelerim.
Senin nefesinim ben, kelimenim, sözünüm,
Suretinden verdiğin aynadaki yüzünüm.
Bir kirli aynayım ben parlatamam kendimi,
Hiss-i cüziyemi al söyleyemem derdimi,
Onu da ediyorum Hiss-i Küllü’ne teslim,
Zaten kalmadı benim iradem, aklım, hissim.
Sana aşkım kalmıştı bende benden tek bir iz,
Ondan da çıkar isem ‘ben’ diyemem, derim ‘biz’.
Sırf Senin Aşkın olsun Habib-i Mutlak Rabbim,
Sana hamd-u senalar Cemil-i Mutlak Rabbim.
Sonsuz tevbeler olsun bütün noksanlığımdan,
Sonsuz tevbeler olsun bütün günahlarımdan...
(19. Aralık. 2004 – İzmir)
Ali OskanKayıt Tarihi : 7.7.2006 13:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!