Sırça Saray Yıkılınca Şiiri - Melek Dalgıç

Zaman eridi avuçlarımda
Bir şeker gibi damladı
Toplayamadım
Şimdi senden
Gül yapraklarına yazılmış
Şiirlerde gelse de
İnanamadım
Verdiğin ümitleri biriktirdim
Kumbaramda
Çocuklar gibi
Hayallerimi yıkınca kırılıp dağıldı
Sırça saray gibi
Cam kırıkları
Battı her bir yanıma
Kanayan gönlümü durduramadım
Yine de sen sen demekten susturamadım
İflah olur muyum
Muamma
Şimdi suya düşmüş
Bir güvercin gibiyim
Henüz mecalim yok
Uçmaya
Konduğum yerde duruyorum
Ama kendimi dünüme
Bakarken bulduğumda
Sen değil misin beni atan
Bu suya