Sırça Köşkün Gülü Şiiri - Afet Ergü

Hey sen....adamım!
Sana diyorum..
Arkana iyice bir yaslan,
Ve usulca dinle beni...
Dinleki.... iş işten geçmeden,
Sözlerim içine işelemeli...

Yani diyorum ki,
Araya sıkıştırılmış zamanlarda,
Zamanla yitirilen sevdalarla,
Sevme beni.
Seveceksen eğer,
Hareminden değil,
Gönül dergahından geçir beni...
Sen kerem gibi kavrulurken ateşimden,
Aşk çeşmesinden kana kana içir beni..

Bakma öyle yüzüme 'deli' der gibi,
Aşk dediğin,
Hem inletir hem delirtir yiğidi..
Yani seveceksen ''adam gibi'' sev beni,
Yada ''adamlığı'' seç ben gelir severim seni..
Amma velakin,
Adam sende...edasıyla dinleme beni.
Ee kişi bilir sevilip sevmesini.
Gönül sofrasında oturtur, sevdiğini..
Bir lokmaya katık etmesini bilmeli,
Aşk nimetini......öyle bir nimet ki bu,
Sabır değirmeninde ağır ağır öğütmeli..
Öğütmeli ki.....cümle alem görmeli, besbereketini..

Afallanıp durma öyle şaşırmış gibi,
Şaşkınlığın benden ziyade olmalı,
Hiç olmadığın gibi...
Velhasıl, sevmelerin doruğunda olmalı,
Şayet seveceksen beni..
Bir solukta değil,dirhem dirhem içmeli,
Bu ''aşk iksirini''.....içilmeliki,
Bilinsin bu saklı cennetin kıymeti..

Ah be adamım! ....
İşte adam dediğin böyle sevmeli,
Ayrılığın kasırgası titretirken seni,
Sen, sarıp sarmala sırça köşküne koy beni..
'' aşk olsun '' deyip eyleme bana sitemini,
Aşık adam, külliyen sakınırmış sevdiğini..
Ama sen, elinden geleni değil,
El üstünde, elden de üstün tut beni..
Öyle bir tut ki, bülbül bile kıskansın beni...
Sen analamzmısın, bülbülün derdini,
Güle figan eylemekmiş ömrü çilesi..
Sen figandan da öte,
Hem gülü sev hem dikenini...

Kıssadan hisse, sözümün özü,
Seveceksen eğer,
'' adam gibi '' seviceksin beni..
Bir yakan gözle, bir kuru sözle yapılmaz,
Aşk ibadeti....
Yiğitsen yiğit kişi bilmeli,
Aşkın müsvettesiyle, asl-ı suretini..
Yok eğer sevmeyeceksen,
Bildir gönül bahaneni...
Soldurma hiç, sırça köşkün gülşenini..

Sen hele bir sev beni,
Benim seni sevdiğim gibi,
Adamlık da neymiş,
Gönlüme sultan, aşkıma baş tacı yaprım seni...