Sırça Köşkler Şiiri - İsmet Zeren

Sırça köşkten indi
Kavuştu denizin gökle
Birleştiği yerde
Masum değildi
Ama kavuştu özgürlükle
Rüzgarı
Düşleriyle üflerken
Aklında ölüm vardı
Yaşamak geçiyordu ruhunda
Bir çerçeveye sığdıramadı
Çobanın çelişkisini
Çobanı yıldızdı
Gökte biliyordu
Yerdeydi
Ayaklarının ucunda
Üzerinden atlayamadı kovboy
Mahmuzlarına taktı
Sırça köşkten indi
Bir arap ata bindi
Güneş uğurladı
Yıldızlar karşıladı
Sırça köşkler yıkıldı