Can Baba'ya....
Nasıl da saklamışsın kendini
Sabah aynaya baka baka
Islak tarakla taranmış seyrek kırçıllı saçınla
Dudaklarına ve yüzüne peçe olmuş sakallarınla
Sigaradan sonbahar yaprağına dönmüş burnunun altındaki açık kahverengi maksi bıyıklarınla
İçindeki sırça kavanoz
kırılmasın diye
Bu saklanış niye
Uzamışsın çöplüklerinde sevdalandığın kentten
Ta uzaklara atmışsın kendini
Kimse kırmasın diye
Kalbindeki sırça kandili
Sen ki ne kadar kaçtın gizlendin
Onlar seni buldu dillendin
Hep kırılmasın insanlar derdin
Can Baba sen bir ömre bedeldin.
Mehmet Akif Tiryaki
Kayıt Tarihi : 26.10.2020 21:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
24.10.2020 Maltepe/İstanbul Mehmet Akif Tiryaki Bu kitabı bir solukta içiverdim. Can Yücel "Sevgi Duvarı"
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!