Bir çivi mi saplandı zamanın göğsüne?
Hüzün mü yağıyor senin üstüne üstüne?
Tutuk bir çığlık gibi yüreğinden çıkan,
Kalbinin kıyısında kırık bir umut akan.
Mavi bir gözyaşı ile kayboluyor.
Nefesi su yerine rüzgârla doluyor.
Şirazesi bozuk aşkın enkazına bakıyor;
Garip bir şekilde, sanki izlerini bırakıyor.
Sokakta oturmuş, her zamanki gölgesine.
“Bitti mi?” diye soruyor kendi gölgesine.
Ama gölge sadece kayıyor yanından.
Bu yara iyileşmiyor, çıkmıyor kanından.
Kırık dökük kaldı, ruhumun köşeleri.
Sadece boş bakışlar ve hatıraların gölgeleri.
Sevda değil, isyan var artık sadece;
Dilimde darmadağın oldu her hece.
Kayıt Tarihi : 28.12.2025 21:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şair ruh halinin bozulduğu andaki duygularını ifade etmektedir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!