Sırat Kılıçtan Keskin Şiiri - Zeki Günay

Susarsan o vakit gelir vaktince,
Tam zaman konuşmaktır vakitince.
Kim vakitince, kimler vakitsizce,
Sırat kılıçtan keskin, kıldan ince.

Ya Ali huu der, ney aşkı eyler,
Şirk içinde yüzen kulu, hakk neyler.
Bir kardeş kardeşi, satar mı beyler,
Sırat kılıçtan keskin, kıldan ince.

Mal mülk para şöhret, kullar hayasız,
Kimin mayası var, kimler mayasız.
Varır mı? Hakka, Ey namaz imansız,
Sırat kılıçtan keskin, kıldan ince.

Diller Allah der, kalp neden gevşer,
İnsan iman yoksa, korur mu? Cevşen.
Bir Müslüman zulüm, bir Müslüman şen,
Sırat kılıçtan keskin, kıldan ince.

Kul Zeki, hakk bilmezin kalbi harab,
Kıyamet, nezle, sarhoş kimde şarab.
Nezleli kul ölür, sarhoşta serap,
Sırat kılıçtan keskin, kıldan ince.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY