Siraselvilere Şiiri - Seyfi Karaca

Ne göndermisim ben kendime mektubuysa
Kor yanginlaryla büsbütün
Kimi zaman böyledir bir iki iki iki iki
Ötesini getiremeyen esiklere kapilara takilarak kalan tozduman polenler
Birden sonra ikiye varmissa, ordan gidememisse siraselviler
Dudak tiryakisinin tütününde unutarak ardardina atesi
Atesle körükledigi gibi ceketinin cebindeki ömürden
Daha ziyade,
Saksisi kurak bahcedeki sessizlige minderini sermisse toprak
Toprakta uslanip dinlenense günes
Güneste agriyan sizlayan düslerini avutan sararmis solmus hozan..
Belki de ismi estikce efkrina yangin gelincikti, öpüstügü yerlerinden ahar doguran
Pulsuz
Damgasiz
Mühürsüz , ip saran makaralara askin gördügü ve ördügü
Mektebin bacalarina yamac, ders vermisse hocalari uy amman amman
Yar ben bir sana…
Yaz postasindan bir de kendime ne göndermisim merakini tutusturan ateslerle
Suya kor, topraga kül savuran
Havar diley cingilarindan

Subat / 24