Yokluk içinde büyüdüm çıplak ayakla yürüdüm
Sırtıma çaput bürüdüm giyinmeye sıram geldi
Aç kaldım benzim sarardı mide boş gözüm karardı
Bende yokken elde vardı doyunmaya sıram geldi
Çok ezildim çok horlandım canımdan bezdim darlandım
Üzüntüden hastalandım sevinmeye sıram geldi
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta