Sıradan Bir Veda Şiiri - Seray Kuru

En son dört yıl önce bugün görmüştüm seni,
O telaşlı halin hala gözlerimin önünde,
Sen, kalkayım artık geç oldu kızım dedikçe,
Neye,kime geç diye söylendim içimden sessizce,
Sende,bir sürü bahaneler sıraladın kendince,

Oturup,uzun uzun konuşmuştuk baba-kız seninle,
İçi küçük çakıl taşlarıyla bezeli,bal rengi gözlerin,
Kimi zaman dalgın,kimi zaman gözlerimin içinde.
Sıradan bir vedaydı sandım,öptüm; e hadi git güle güle,
Üç hafta sonra görüşürüz dedim; el salladım sessizce,

Bir daha görememek mi seni; hiç mi hiç aklıma gelmedi bile.
Her veda aslında son veda imiş,anladım seni kaybedince.
Temmuz'da buz gibi bir buse ile sana son kez veda etsemde,
Sıradan dediğim, o sıcacık veda ile kaldın babam
Sen benim yüreğimde.......