Sıradan Bir Unutmak Şiiri - İrfan Bakırcı

hala beni sevdiğini biliyorum.
fakat bu zamansız terkedişi,
bir mananın sırtına yükleyemiyorum.

seni unutabilmem içinmi
bıraktığın resmin asık suratlıydı.
oysa benim için,
arasıra ettiğimiz kavgalar bile herşeyden tatlıydı.
ben tebessümü sende keşfetmiştim.
bu son resmin ağlamaklıydı.
hem sen resimlerin arkasını yazardın,
bu resmin arkası sıradan bir unutmakmıydı?
neden bir ümit bıraktın ki?
bari bu ayrılığın dip notu,
bir veda olmalıydı.

yürekli lakin,
amatörce yaşadığımız bu aşkın sonunda,
profösyönel bir ayrılık uzmanı olmamı bekleme benden.
yıkılırım permeperişan sokaklara
böyle zamansız çekersen ellerini ellerimden.
yokluğuna dayanamam,
teselli bulamam,
arkası bile yazılı olmayan bir resimden.
gitmiş olsan dahi vuslata açık bir kapı bırak.
söküp atma beni,
böyle amansız bir sızı misali yüreğinden.
sensiz imkansızm anla,
o asık suratlı resmin anlamıyor,
anlamıyor çaresizliğimden.

birde unutmaki ben zamansız kopan kasırgaların oğluyum.
kendinede bir pay çıkar bu fırtına öncesi sessizliğimden..