yalnızlığın en zengini1957
gitti mi bir kere biliyorum dönmez
içten içten sinsice yakar hasret
yüzlerde nedense hep yalan mutluluklar
yüreklerde yanan içten içten ateş hasret
dayanamıyorun gelmek istiyorum yanınıza
sevdim bir kere sizden uzak duramıyorum
bıktım mutluluk yalanlarını her gün oynamaya
hayat sahnesinde öyle sıradan bir rolde
Kayıt Tarihi : 31.1.2012 16:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şimşek Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/31/siradan-39.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!