Sıradan Şiiri - Büşra Karpuz

Sıradan bir günde doğdum
Sıradan bir bebek
Sıradan bir çocuktum
Sıradan bir annem vardı
Sıradan bir babam
Sıradan olan caddelerde
Sıradan olmayan şekillerde koştum
Sıradan bir evde sıradan bir odada uyudum
Sıradan değildi yatak örtüm farklıydı
Sıradan değildi rüyalarım
Sıradan bir gülüşüm vardı
Sıradan şeylerde göstermediğim
Sıradan ağlayışlarım haykırışlarım vardı
Sıradan bir okulda
Sıradan bir öğrenci oldum
Hayallerim sıradan değildi ama
Sıradan bir yüz altında
Fikirlerim sıradan değildi
Bakışlarım sıradan
Yaptıklarım sıradan değildi
Ama öyle karşılandılar
Neye baksam kimi görsem sıradan
Yüzler giysiler beyinler sıradan
En kötüsü de düşünceler sıradan
Benimkiler değildi
Sıradan anlaşıldılar
Olaylar hep sıradan oldu
Savaşlar da öyle
Sıradan ölüyor insanlar
Sıradan fikirlerle
Sıradanım ben
Herkes kadar sıradan
İstesem de farklı olamam
Artık farklılık da sıradan
Bende herkes gibi sıradan öleceğim
Sıradan düşünmediğim kadar
Ve yine sıradan olacak
Yaşayıp öldüğümü kimsenin bilmemesi
Ne kadar denersen dene değişemezsin
Hayat zaten hep sıradan...

Büşra Karpuz
2010