Sıra Sana Gelince Şiiri - Ömer Dalman

Neleri yapmaya kadirdir bu benlik dışarıda!
ne savaşlara girer elinde kurşunu kalmamış tüfeği,
süngüsüyle!
ne kahpe yöntemlerle çevirir düşmanının etrafını,
ne satışlara girer alt etmek için adileri de;
içeri döndü mü ardından bütün bunların,
elini bile süremez sana
tek bir kötü taktik koyamaz
kaleni yıpratmak için.

ibnelerden beter ibneleşir,
ağza alınmayacak çamurlar atarak,
karşısındakinde yüz bırakmaz etrafa bakacak.
fahişelerle yarışır kirli kelimeleri de;
sıra sana gelince,
dünkü saf çocuk gibi,
harama el sürmemiş bilgeler gibi masum, temiz
yanına yanaşır,
usulca ellerini tutar bu eller.

kana kan’dan gram çekinmez,
akıllara sığmaz gazabı!
yollarda, sokaklarda, apartman aralarında, asansörlerde
sıkıştırsa düşmanını düpedüz kafa-göz dalar!
kimleri, kimleri tanımaz,
sevimli görünür anlık taktik gereği,
en büyük puşt olur arkasından da;
bir sana geçmez dişleri,
yüzündeki kanları, dişlerindeki etleri temizler,
kırmızıdan engin maviye çevirir gözlerini,
bütün kinlerini midesine indirir
öyle gelir yanına bu deli...

(Şubat 2007)