Sır Oldun Şiiri - Bahattin Tonbul

Canım sevgilim söz vermiştik evlenirken
Ölene kadardı sevgimiz
Sen öldün sözünde durdun
Ya ben

Ya ben ne yapayım sensiz bu alemi
Nasıl seveyim
Hasretine sensizliğe nasıl dayanayım
Yıllar geçtikçe de daha çok yanar oldu yüreğim
Sen durdun sözünde
Ben hasretinle neyleyeyim

Yanıyor,yanıyor sensiz olan bedenim
Dayanmıyor gönlüm göz yaşlarım kurudu
Hala çırpar adını andıkça sensiz olan yüreğim
Sen durdun sözünde
Ben bu halde neyleyeyim,nerelere gideyim

Yok,yok gidecek yer
Geleceğini bilsem bekleyeyim
Söyle söz vermiştik ben sensiz neyleyim

Sen sözünde durdun ben sensiz
Sessiz bu alemde sevgini sevenlere söyleyeyim
Bak ben hala seni beklemekteyim
Sözümdeyim
Özümdeyim
Seni seven hakkın gözündeyim
Senli sensiz emanete ihanet etmemekteyim

Belki bedenim başkalaşa bilir ama yüreğim
Seninleyim
Sözümdeyim
Seni hala sevmekteyim sevgilim

Tanrım seni benden önce sevip aldı yanına
Sen kavuştun deryana
Acıların sızıların bir yana

Sonsuzluk periyodu tükenmez doymaz sevdasına
Oralarda bir yerde bize ayarlasana
Gönlü bol yüreği merhamet dolu sevgilim
Sen sözünün eri oldun
Beni yalınız koydun
Tanrımla bir oldun
Huzuru buldun
Yüreğindeki o aşkı nereye soydun

Unutma anıları
Unutmadım acıları
Sevdaları
Dünya sanal anladın bütün bunları
Sen öldün sözünde durdun
Bense hala bu alemde umudum
Sana sahip oldum
Sevdam altında eriyip kayboldun
Sonsuz meleğim,
Yaşayan sevda dolu yüreklere sır oldun
Bahattin Tonbul
4.4.2010