Sır Oldum Şiiri - Ozan Karakuş

Bu şiir, bir müridin (şiirdeki ben) manevi bir yolculuğunu ve Allah’a yakınlaşma sürecini anlatır. İlk dörtlükte, gönle bir nur indiği ve aşk ile yanıldığı ifade edilerek, ilahi aşka olan bağlılık vurgulanır. Şair, Pir divanında sırla kalıp, her zaman Ali ve Muhammed’in andıyla Hak yolunda olduğunu söyler. Burada, tasavvufta mürşitlere ve Allah’ın dostlarına (evliyalara) bağlılık, yol gösterici bir rehber olarak ön plana çıkar. İkinci dörtlükte, kırklar ve cem ritüelleri üzerinden manevi birlik ve paylaşımdan bahsedilir. “Bir üzümden kırklar ile bölünür” mısrası, dünyevi nimetlerin ilahi irade doğrultusunda paylaştırılmasını sembolize eder. Müridin bu paylaşımda, kul olduğunu ve her şeyin Hak’tan geldiğini kabul etmesi anlatılır. Üçüncü dörtlük, dert ve çözümün Allah’tan geldiğini, ölümün hak olduğunu ve Hak yolunda yolculuğun kaçınılmazlığını hatırlatır. “Ağaç kendi özünden yontulur” ifadesiyle de insanın içsel olgunlaşmasının, kendi özünden ve ilahi mesajdan şekillendiği anlatılır. Son dörtlük ise dünya ve ahiret döngüsüne değinir: Güneş yerini aya bırakır, zulüm yapan mazlumu incitir ve Hak yolundan ayrılanın kaybolduğu vurgulanır. Şair, bu evrensel düzen içinde sazın teline işleyen bir nefes gibi, ilahi aşkın bir parçası olduğunu ifade eder. Genel olarak şiir, insanın kalbindeki ilahi aşkın ve manevi yolculuğun, evrensel düzen ve cem ritüelleriyle iç içe geçtiğini, kulun Hak karşısındaki teslimiyetini ve içsel dönüşümünü tasvir eder.