nereye bakıyorum bilmiyorum böyle boş, bomboş,
duvarlar ağıt ağıt konuşuyor, eşkiya gönlüm sus artık..
ne sen bitirirsin bu feryad-ı figanı nede o zalim yar..
olsada dünya aşktan kör kütük sarhoş..
ben onu diyemeyecek kadar sevdim..çok olduğunu..
gökkuşağını bekler gibi bekledim..çocuk duygularımla
göz yaşlarım her aktığında yanımda istedim onu..
o yabancı dünyalara güneş oldu,yoktu yanımda..
sırdı içimden bile gizli en içimde bir kuytu sayfada,
gönlüm aşka yenik düşeli işte bu sevda kor..
o da kayboldu fırtınalar boyunca, sevmiştim..
sır ölürmü öldü işte payesizce tam şuramda..
Kayıt Tarihi : 18.5.2011 00:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Baharşen](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/05/18/sir-in-olumu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!