Sır Dostum Şiiri - Erdem Gümüş 2

Anlattırma dostum, gönül sızımı,
Deşme bu yarayı, sana da seper.
İnlettirme n’olur, gönül sazımı,
Teller isyan eder, sazı da teper.

Sevdamın ateşi, çok gizli yanar,
Gönlümün yarası, çok hızlı kanar,
Cananım da beni, çok nazlı sanar,
Gel söyletme beni, bende dert süper.

Aşikar edip de, getirsem dile,
Yer yerinden oynar, semalar bile,
Yarı canlı halde, çekerim çile,
Gel söyletme beni, aklın da sapar.

Aşkın menziline, olmuşum veli,
Çölleri taşırır, gözümün seli,
Kimi Mecnuni der, kimisi deli,
Gel söyletme beni, çok seven tapar.

Bulaştı gönlüme, sevda karası,
Kabuk bağlamıyor, gönül yarası,
Sessiz atılıyor, aşkın narası,
Gel söyletme beni, cerahat yapar?

Öyle bir sevdim ki, taparcasına,
Aklım da başımdan, saparcasına,
Ruhum bedenimden, koparcasına,
Gel söyletme beni, kıyamet kopar.

Bir yangın yaktı ki, Aslı'm içimde,
Dumansız yanarım, Kerem biçimde,
Tabipler kararsız, merhem seçimde,
Ozan Figani’yi, canan’a, apar.