Sır-9 Yakarış Şiiri - Murat Haliloğlu

Gel artık yâr, ne olur, sana kurban olayım,
Karanlık çağına bir damla eyyâm olayım…

Katlime fermandır, bana her bildirdiğin ret,
Geç de karşıma, çektirdiğin azabı seyret,
Bil ki; sensiz kendi gönlüm bile bana gurbet;

Gel bu fakîre, vuslat için fermân olayım,
Gel artık yâr, ne olur, sana kurban olayım…

Gözyaşı, bana serin, sarhoşluğun bâdesi,
Ayrılık şarabı, tek nahoşluğun bâdesi,
Yokluğun aklımı alan, boşluğun bâdesi,

Bak ki gözlerime, hepten bir ikrâm olayım,
Gel artık yâr, ne olur, sana kurban olayım…

Menzil sen, sevda sen, lakin tüm yollar kapalı,
Hakk’ın var ki bildiği, sınav, “Ol”lar kapalı,
İstemez ki sînem ağyârı, kollar kapalı;

Sen iste, aşkın cümlesine harâm olayım;
Gel artık yâr, ne olur, sana kurban olayım…

O nur ki, bir menzil, sonsuz felâhın müjdesi;
Söyle, nasıl reddedilir ilâhın müjdesi?
O nur ki uzunca bir yol, Allah’ın müjdesi;

Gel de müjdele, tebşirine vâsıtan olayım,
Gel artık yâr, ne olur, sana kurban olayım…

Gözlerin Hâlik’ının nişanıyla mühürlü,
Fersiz gözlerim sevdanın eymanıyla mühürlü,
Güzelliğin, aşkın imtihanıyla mühürlü,

Sevdiğim, bir lafınla sana koşan olayım,
Gel artık yâr, ne olur, sana kurban olayım…

Ay parçası yüzünden, bir ince nûr akışta,
Gözlerin yürek yarası, yek billûr akışta,
Sesini gönlüme bir nebze doldur akışta;

Doldur ki bu ateşten yolda sevdan olayım,
Gel artık yâr, ne olur, sana kurban olayım…

(16 Temmuz 2015)