tıkanıyor hüznünüm aşka çalan mavisi
ben sanki kimse değil gibi yürüyorum kaldırımlarda
ayaklarıma vurulan prangaları tarihin
geliyor doymak bilmez pençeleriyle üstüme
karanlığa daha çok küfrediyorum daha çok
anlaşılsın istiyorum yalanların dünyası
suskunluğum yüzünden mi başıma gelenler
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta