Kılı kırk yarmakla başlar gerçek hayat.
Ayrıntıları yaşamakla perçinlenir insan...
Kızıl kor demirken bir demirci dükkânındaki örsün üzerinde,
Yediğin darbelerin anlamını anlamaya çalışırsın;
Bir işe yarayan edevat olana kadar...
Bir gün koca bir mıh olursam kalbinin tavanına,
Çakılırken kanarsa, kabuk tutarsa arsız yüreğin;
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta