Kılı kırk yarmakla başlar gerçek hayat.
Ayrıntıları yaşamakla perçinlenir insan...
Kızıl kor demirken bir demirci dükkânındaki örsün üzerinde,
Yediğin darbelerin anlamını anlamaya çalışırsın;
Bir işe yarayan edevat olana kadar...
Bir gün koca bir mıh olursam kalbinin tavanına,
Çakılırken kanarsa, kabuk tutarsa arsız yüreğin;
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta