Şıp Şiiri - Hakan Pomakoğlu

şıp şıp şıp...

ah bu yağmur damlacıkları
her atımda bir parça da şiddetli
daha yıkıcı...
kapılır peşinden bir taşkına yüreğim
ötesi meçhul...

sonra
kesiliverir birden tüm sesler
bu vıcık vıcık hüzün de diner
yutuverir bütün gürlemeleri
bir koyu sükût...

derken mışıl mışıl
bir uyanış melodisi çıkar ayyuka
ve işte yüreğim, ah!...
bastı faka...

bir lahzâ huzûr?!
heyhât
gözlerin uzak, dağlar sarp geçit vermez
yine bir başıma dört duvar arasında
bu esen rüzgar da kâr etmez;
bastırıverir yüreğim iki yangın harasında
evcilleştirdim gayrı sancılarımı daha işlemez...

bir güneş açar nihayet gözlerinde
gözlerimden başlar ısıtmaya içimi...

şıp şıp şıp...

Adıyaman, 2002