Sinsi Yıkım Şiiri - Gülçin Şahin

Beyaz gemim harekete geçti
Uzaklaştı adadan merakından
Açıldı okyanuslara uzaklaştı benden sevgilim
Hayale karıştı
Uzakta kaldı sevgilim
Uzakta kaldı ellerin
Ne kadar üzgünüm bilsen
Gözyaşlarım yetişti sana bir tanem

Sayfalarda hep sen varsın
İçimde kanıyorsun beyaz saçlım
Kahverengi gözlerin aklımda
Süzülüyordu uzaktan bana ulaşıyordu.

Sevmek ne zor yıkıyor insanı
Yıkıyor içimdeki duyguları
Nefrete dönüştürüyor kızdırıyor ruhunu
Sanki bir silah gibi vuruyor

Vurulan kalp siper alıp
Koruyor kendini
Aşkı sızdırıyor sinsice
İçine bir hastalık salıyor
Vebaya dönüştürüyor
Kurtulması belki ölüm
Belki yıllarca sızlayan
Mühürlü bir vurgun oluyor.