Sinope Şiiri - Ahmet Ali Özkan

Eyy ırmak tanrıçasının güzel kızı Sinope!
Eyy Zeus'un dokunmaya kıyamadığı bakire!
Yeşille mavinin en güzel birlikteliği
Gelin başı edasıyla denize sokulmuş
Tanrı'nın dünyadaki cenneti
Tanışıklığımız çok eskiye dayanır seninle
Caddelerinde dik yürüdüğüm güneri de bilirsin
ilk aşkımdan ayrılışımda bağıra böğüre ağlayışımı da
Kaç sırrım saklı sende kaç ahım
Kaç gece sahillerinde sabahladım
Şiirlerim vardı yanıma
Zulada bi kaç parça şarabım
Lodosla yarıştırırdık tiflisleri
Uzaklarda alacalı karacalı balıkcı tekneleri
Ha vira ha vira çekerler beketi
Gün doğarken izleyebilelim diye
Gider ayak uyandırırdı çoban yıldızı
Sen hep dünyanın en güzel manzarası
Ben en sarhoş aşığı
Ayrılsakta ayrı değilizdir biz
Kimbilir Karakum'da kaçkez
Sarmaş dolaş oldu bedenlerimiz
Sen ki doğmuşsun
En güzel maviyle en güzel yeşilin nikahından
Seni yetim mi bırakmak istiyorlar Sinope
Kim toprağına bişey koymuşta fazlasının almamış
Kim olta atmışta balık tutmamış
Burası dünyanın en güzel yeri
Ağalar başka yere yapıverin TERMİK SANTRALİNİZİ
Bağışlama bizi Sinope bağışlama
Kan kusalım. kan fışkırsın kulaklarımızdan.
Maviliklerinde boğ
Deli poyrazlarında savur
Ne olur ne olur bağışlama bizi Sinope
Bedduaların üzerimize olsun
Kan damlatsın gözlerimiz
Bağışlama bizi sinope bağışlama
Hamsilos, karagöl aşkına
Buğday, pirinç aşkına
Yüce dağlarındaki ulu köknarlar aşkına
Sunduğun balıklar aşkına
Dudaklarını büz eteklerini savur
Neolur ne olur bağışlama bizi Sinope
Kızma uzaktan izliyorum diye
Yeminim var ulan yeminim biliyorsun
Birgün elbet geleceğim
En güzel şiirimi sana yazıp öyle öleceğim
Dikmen'de bi yamaca gömecekler beni
Burcu burcu çam kokuları içindeyken ben
Sen kokusunu rüzgarlara yükleyip göndereceksin denizi
Belki bi meşe büyür başucumda
Her canlı gibi öldü
Çok şanslıydı ölmeden SİNOP u gördü
yazacak mezar taşımda