Martılar üşümezmiş,
Sen bilirsin..
Deniz vurur yüreğine
Bir kumsal vakti…
Martılar üşümez ama
Sen ağlarsın…
Boynun bükülür maviliğinde zamanın,
Umarsız sevdalara düşersin
Bir martı gibi…
Yokluğuna dalarsın bilinmezliklerin.
En acı yerin
En tatlı yerinle yüzleşir anzısın..
Sızın
Acıtır değdiği her buseyi,
Bir pembe yazma bağlarsın
Diyojen”in suladığı
Dilek ağacına…
Kayıt Tarihi : 7.8.2006 15:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İzzet Yaylacı](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/07/sinop-ve-martilar-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!