Sınır Şiiri - Yasin Demir

Yeni bir gün müydü beni güneşiyle karşılayan,
Yoksa yağmurlar mıydı, gökyüzünün omuzunda ağlayan;

Biçare yüreğim burkulmuş, ezilmiş her derde,
Aynalar ihtiyar derken gençlik var hep serde;

Bin derdim olsa da çaresi ateşin közünde gizliymiş,
Bir derde köz olup yanmak aşkın meşkiymiş…

Sırrında saklı her insanın kaderi,
Sınırda gizli cennet cehennem seferi.

Bir kuş misali uçarken semalarda şuursuzca hep;
Düştüm dostun rüzğarıyla, merhamet mi bu derde sebep…

Yalnız kalırsın böyle ahı harap olur ağlarsın,
Çarkına düştün mü feleğin ah ile yanarsın;

Ey adı dahi zikredilmeyecek kul gülümse!
Göçüp gidersin dünya âleminde; hakikatin ölümse…