Bir andı özgürlük, koşturdum yaşamak için dışarı.
Kimbilir kimdi, koridorda birisiyle çarpıştık.
Taşa düştüm, baktım yarılmış başım.
Ağlıyordu O'da, yanımdaydı bana çarpan arkadaşım.
Oluk oluk akan şerbet değil kandı, bitti yaşayamadan, zaten azdı zaman.
Döndük ve yine herkes kendi odasına kapandı, üzgünüm ama yine esaret kazandı.
Bir çocukmuş bütün bunları yazan.
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta