Yüzü soğulmuş camda
Keman çalıyordu rüzgarın sesi
Ve su damlacığından singular gitarla
Gece gündüz güneş ve günışıkları
Kucaklanmadık hasretleri beklerken dopdolu
Hani gökkuşağının sahne aşına benzer
Tam da zaman
Kendinden vazgeçecekken
Çaldı çalacak çıngırak seslerinin
Emekleri heba ola yövmiyesine bedel
Tesselliye değildir hani sana soruşum
Yabancı gözlerden beni süzen
Sevgili insan ve gözleri karanlık camda gizli
Yakınıma gel ve çek bakışlarındaki özürlü perdeleri
Yakına…
Zamanı ve hayatın sesini müzüğimize kur..!
İstersen
Adın ne de bana
İstersen…
Seyfi Karaca ……Eylül / 10 (Bu şiir 'Feriştahsız Fermansız' başlıklı yazının birlikteliğinde yazıldı.)
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 5.9.2010 15:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!