Sinemalarda iki rüya birden

Bende ‘’ben’’ o kadar kireçleşmiş ve kalınlaşmış ki
Kendime baksam utanacaktım
‘’Allah utandırmasın! ’’ diye
İçimden dışarıya çıkmadım
Bedenim güzeldir hayalimde
Elveda dedim gerçeğe…

İlk defa okuyordum Sezai’yi
Birincide;
Baktım bozmak istiyor bendeki düzeni
Öfkelendim birdenbire
‘’Hadi len! ’’ dedim, ‘’Bu da şiir mi? ’’
Uzandım düşündüm ‘’şiir neydi? ’’ diye
‘’Şiir boşuna yazılmaz! ’’ demiş
Ünlü şairler…
Boşuna yazar mı, Sezai yaşına gelmişler?

İkinci okumam emirle oldu kendime
Bazı deyimler, bir ceza gibi yapışıp kaldı dilime
‘’Her yangından sonra suçu suya atan aşıklar’’
‘’Cevabın boynu sorudan ince’’
‘’Helalin içinden geçip büyüyen haramlar’’
‘’Aklı hareme düşen padişah,
Orucunu cariye ile açar…’’
Daha devamı var…

Ne istedim ne oldum?
Devlet memuru babama saygımdan
Aklımı disipline etmek istiyordum
Duyunca ayak seslerimi,
Hafızam karşımda esas duruşta olsun
Kullanmak istedim şiiri düdük gibi…
Üfledim ses dışardan içeri
Şiir beni düdükledi…

İlk defa bir şiir yapıştı aklıma
Üçüncü defa okuduğumda
Şimdi dilimde
‘’Sinemalarda iki rüya…’’