Sincan Cezaevi Şiiri - Orhan Bağcı

Sincan’a vardım da sabahın dördü,
Yok ki suçum kader ağların ördü,
Gardiyan kapıda adımı sordu,
Zaten yaralıydım felek de vurdu.

Koluma girdi de bir çift jandarma,
Müebbet dediler gel de aldırma,
Beklerim diye de n’olur kandırma,
Kül oldum savruldum yeter yandırma.

Gündüzler karanlık geceler hardan,
Dağların ardı da geçilmez kardan,
Selam mı getirdin o nazlı yardan?
Kuşlar da uçmuyor geçmiyor burdan.

Karaydı kaşlarım gözlerim kömür;
Dört bir yan parmaklık geçer mi ömür?
Gönlümde yok ki pus üzerim çamur,
Nerede gökyüzü yağmıyor yağmur.