Kusura bakma sevgili
Rahatsız ettim gece gece
Kalbim kayıp
Yine kaçıp sana mı geldi
Söyle de dönsün geri
Sen kıymet bilmiyorsun
Sensizlikle tehdit etme beni
Korkmuyorum ki sensizlikten
Kimler geçip gitti bir bilsen
O kadar yıkıldım ki
Dümdüzüm artık
Yıkılacak bir tuğla bile kalmadı bende
Gecenin karanlığından sesleniyorum
Kilometrelerce uzağa
Sana haykırıyorum
Geliyor mu sesim
Seni seviyorum
Büyük bir kargaşa içinde sokaklar
İnsanların telaşlarına şahit oluyorlar her gün
Üzerinden kaç bin kişi geçiyor.
Güven parkın kaldırımlarından
Binlerce yorgun beden
Gecenin ayazı işledi iliklerime
Ankara karlar altında bu gece
Bir bak pencereden dışarı
Karlar altında kalan adam benim
Üşüyorum sevgili, hava çok soğuk
Ne bekliyorsun daha
Korktuğunu söylüyor her yaklaştığımda
Uzaklaşmam da korkutuyor onu
Ona dokunmam da korkutacaktır.
Korkuyor ama hiç kaçmıyor yanımdan
Korkuyor ama belli etmek istemiyor
Korktuğunu biliyorum adım kadar emin
Senin kokun olmayacaksa eğer
Bir sabah kalktığımda burnumun soluduğu
Senin tenin olmayacaksa eğer
Yatağımın diyer ucunda ki ten
Senin senin olmayacaksa
Beni rüyadan kaldıran ses
Seni seviyorum demeden önce sev beni
Çünkü ben sen bilmeden sevdim seni
Seni sevdiğimi söylediğim zaman
Marifet sevmek mi birini
Yoksa sevdirebilmek mi kendini
Çok sevdim diyorlar ya
Gerçekten çok seviyorlar
İki ayda başka birini
Önemli olan sevmek mi hayatta
mutluluğu ağaca sordum
baharla yaşanır dedi
mutluluğu dallara sordum
çiçeklerin kokusuyla yaşanır dedi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!