MAHKÛM II
Olmayan girdin gönlüme
Bir gün çekip gidecektin
Nasılsa küllenecekti nar
Nursuz nar söner sandın
KURBAN
Hani kurban;
Allah’a yaklaşmaktır ya
Hani kanlar akıtılır ya
Kurban nedir bilmeden
Boğazlanarak, hırpalanarak
NAR’AN OLMAK
10 Sana karalım, karam demişim
10 Sevdalımsın sen ey kalkık kaşlım
10 Kaşın gözün kara diye değil
10 Yürek suyumsun diye yanmışım
MİRAS
Ne yaşarsan yaşa kardeşim
Nasılsa şu yalan dünyadan
Ölüp gideceksin bir gün elbet
Arkanda sadece kalacak mirasın
Olmalı sevdiğine gerçek aşkın
BİR DELİ SEVER SENİ ANCAK
Bir deli sever seni ancak
Sadece bir deli…
Üçü beşi olmaz delinin
Hiçlik delilik
BİR ÖMÜR NARA DÜŞMEME BEDEL
Ansızın yakalardın beni
Kaybolmuşluklarımın ortasında
Umutsuz, yılgın, harabe
Kaybolur giderdi birden
B’İZN’ALLAH
Ayların sultanı gelmiş
Sultanı en güzel ayı
Ermiş, ermişiz
Hem hal olmuşum, nur-u pak
Uykusuz gecem
BÜYÜDÜM MÜ ŞİMDİ BEN
Sessizce ağlamayı öğrenmiştim çocukken
Şimdi gözyaşlarım olmadan ağlıyorum
Eskiden benim olmayana ağlardım
Şimdi kendime ağlıyorum sadece
ÇALDIN YÜREĞİMİN ZAMANINI
Ey ömrümün hırsızı karam
Usulca sokuldun sineme
En mahrem mabedime
Bilemedim ıssızlığımda niyetini
DERDİM
Nasıl bir dert bu
Anlamadım Karalım
Seninle olsa da yüreğim
Özlerdim seni Karalım
Seni nasıl sevmişim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!