Bana guvenmelisin
Ben sana güveniyorum
Biliyor musun olanlar neden ?
Bir kaos
Bir karmaşa
En çok da benden.
Asık yüzlü, mutsuz
Bağrı yanık insanlar
Savaşın ve bombaların yıktığı duvarlar . .
Ekmek yok, su yok .
Hayat bir cidal
"Töreme, üreme, aç kal",
Sen bilir misin ?
Benim bir sırrım var:
Kavuşmaz bende geceyle gündüz
Mahşer anı kalbin orta yerinde
Titreşim var gözlerinde ,enerjinde
Ritmini yakalarsa hayatın
Cinayetler işlendi
Failleri belli
Güneş gibi meydanda
Öteden beri süregelen dava,
Meçhul diye geçti zapta..
Nasır tutmuş kaldırımlarda
Koşar adım
Kaçarken önümden aşk
Arkadan onu Tanrı sandim
Konuştu benimle birkaç adım
Dedi
Zavallı sokaklar kalbimi andırır
Bu şehrin kaldıramayacağı yük gibisin
Tekil bir kalabalıksın aklımın üstünde gezen
Ne elektrik ne su yetmiyor
Yaşatmak için zihni
Üç yani vatan
Üç yani cennetle sarılı aziz toprak
Bulutlara dokunduk sende
Sende kaldı çocukluk
Sende serpildik
Sende büyüdük
Vay bre abim
Demek sende öldün ha
Demek sende gittin
Gömdük seni kara toprağa
Omuz bile veremedik tabutuna
3 tas su dökemedik vücuduna
Sensin ey yâr, sensin...
Yâr sensin, düştüğüm yer sensin.
Ses sensin, kulağıma fısıldayan sensin.
Dipsiz denizlerde inci sensin.
Üçün ikincisi sensin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!