şehirli bir kış geçti içimden
yaraya tuz basıldı sanki
ve kavil ömre bir ünlem bıraktı zaman
elbet tanrı gecenın rahmine ışık verecek
ve gün sabaha duracak ama
O gece
o kirli sahilde
beni arayacak ilk insanla evlenecektim
Annem aradı...
İyi de sen ölmemişmiydin anne?
bütün kalemler gidenindir
kimse sormaz kalanı
o bir odada yalnız kalmanın büyük senfonisi
bütün karelerinde yaşanmış aşkın pis kokusu
kalan bilir aşk bitince pis kokan bişeydir
bak bilmem kimin sevdasına yazılmış kötü bir şarkı dinliyorum
kalabalıktan kaçmış bir sevdaya öykünmüş
bütün ahlarını bayram şekeri niyetine dağıtmış bir kadın
için dile gelmiş
kalbine ter deyen bir kadının ahındaki intikam
ve ben içimden geçenlerin katili
hiç bir hayalime kundak bağlayamayan ben
umarsızlık tek gerçeğim..
geçtiğim yollarda adım başı başarısızlık ünlemlerim..
kadın ağzında kalan son cümleyi sevdiği adama kuruyordu
bak diyordu..belki tenim ilk defa sana değmedi ama bilmelisin
ben o tene ilk defa bu kadar sahip çıktım
onur yada sevda hepsi aşk karşısında sokak kaçkını
sana geldiğim bütün yollar alnımdaki çizgiler gibi
bir kış bitimi
bir sevda nadası
ölü kalmış cümleler içinde bir rastlantı talebi
kaç kış geçirmiş uzun bir kasaba
içinde yaşayanlar ondan uzun yaşamış gibi
kavmim dilsizdi
bunun için duyduğum ilk sese aşık oldum
çöldeki su imkanıydı sesin
dipsiz bir kuyudan çıkan sesin özgürlük muamması
aşkın aslında çamurdan olduğunu bilen bilgelerin kehaneti
bazen kelimelere sığmaz anlatacakların
ve en sevdiğine kekeme kalırsın
şimdi bu kenti adın için bağışlıyorum
yüzün, kendi orjinal dilinde
yalnızlıkla eşitleniyor
felsefe, yüzünde bir mona liza ikilemi
bunun için hadi doğuya
bütün yüzlerini doğuya döner güzel şeyler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!