yazabılmek tarıfsız olanı tanık olabılmek kalpteki cinnete..içinden geçenlere hüküm giydirmden,esen bır yelden ummak sabrı,sevdayı,öfkeyı,yaşadıkları kentlere benzeyen ınsanların vefasına sığınmak mı gerek bılmıyorum..ben bır yol bılmezın bozuk pusulasıyım.bılıyormsun kalbımın artık neye çarptığını,neye seğirdiğini bılmıyorum..yazdıklarım sankı bır pazarcının elınde kalan son malları ya atacak ya zararına satacak.oysa ben hepsini onun kalbınden veresiye almıştım..içimden geçenlerın resmı kaydı yok sadece,gözlerımı kapadğımda bır akşam ertesı düşlüyorum.zamanı bir saat doğru gösteriıyordu birde gözleri..şimdi elımde olmayanların kar zarararını not ederken,belkı hala umut edecek bişey yok ama umacak şeyler arıyorum.bir kapı aralığında hayata bakarken atacağım adımın tarihinin tarıfsızlığı.. bak mevsımler değişiyor..benı bıraktığın gün..gece de gündüzle eşitlendı..ikiside daha fazlasını göze alamadı.karanlık kendı payı kadar kaldı..gündüzmü? onu ben hiç görmedım zaten..uzun sohbetlerınde adının herhanıgi bir sözcüğüne rastladığımda.umut hala en büyük işkence aleti..senı sevmeyi bir din bılıp sadece senden gelenlere secde durmak..bütün yanılgılarım,üstüme atılan bütün suçlar.sadece senı severken ak pak.ben sadece seni düşünürken gözlerımı açabılıyorum..keşke..uzun ve kullanışsız bır keşke..
kaşla göz arasında
hani daha aldanmadan
ve henüz aldatmamışken
bir sevgiliye alacak hediye bilmeden
..
karanlıkta yüzüme ayna tuttum
ayna kırılmadı
her sület aynadan kendini umar
ben seni gördüm..
annemin genç kızlık gözlerini,
birde babamdaki ahını
yeni bir mevsim başlıyor kalk pencereyi ört
dizinin dibindeki sevdanı koynuna sakla dışarda jandarmalar..
hangi mevsim olduğunu sorma
sadece yaza benziyor dışardaki ınsanlar
sen beni sonbaharda yeni yetme bir yaz varken dışarda
sevgilim içimde uzun bir kaval sesi gibi uzaksın
ve yakıcı
sana sadece ürperen bir el verebildim
farkındayım,
sevgilim ben sadece bir kasaba kızı ihtimaliyim
sana dair bütün imgem döktüğüm göz yaşım
bütün çocukları..
adem ile havvanın yaprakla örttükleri şeyi
aşk sandı
doğuda olmak
insanların doğusunda kalmak
kalplerin doğusunda kalmak
bütün devlet politkalarını bir bedende sınamak
bunlar talih
bunlar kimilerinin tarih dedidiği şeyler..
belki bir gün
sadece telaşımız yaşamak olduğunda
kalbimiz terbiye edilmişken yaşamakla
uzaklara gideriz
saçlarını sadece ben görebilmişken
neresinden baksan bir şair esmeri
ancak bir şairin imkanı gözleri
bir dostun kalem kırması
bir var olma ma teşebbüsü
yazılan her sözcükte eskiyen bir yüz
ah sana gelemediğim yollar
kendimi don kişot sandığım yollar
gözlerin bir yol emanetçisi
bak çığlık bile kalmadı
sana sunulan ellerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!