Gözyaşlarıma sözün geçmez artık senin, sahibi gecelerdir
Firar ederse bir gün kirpiklerimden benden habersiz
Bil ki sana değil yağan yağmur, sahipsiz kalan sevdamadır.
Yüreğime sözün geçmez artık senin, sahibi denizlerdir
Yolunu kaybederse birgün engin sularda benden habersiz
Bil ki senin limanına değil, fırtınalı okyanuslara gider yolu
Canıma kastı var geçmeyen saatlerin
Nefesim düğümlenir boğazıma her bir saniye
Paylaşmaya hazır değilim seni bir başka gözyaşıyla
Gözyaşımı hapsettim bu yüzden saatlere
Şimdi ne geçiyor aklından bir bilsem
Umut nesin sen?
Yüreğimi dağlara sürmüşken delice
Aklımı rüzgara savurmuşken fütürsuzca
Elimi kolumu bağlamışken yağmurlarla
Neden çıkıp dikiliyorsun karşıma
Tam bitti söndürdüm yangını derken
Direnmekten başka çare yok yaşamın çarkına
Kaybolmuştuk senle beraber güneşin batışında
Yosun tutmuş taşları temizlemiştik denizin içinde
Nerden bilelim ki yosun aşıkmış cansız taşa.
Her gün güneşin batışında
Bir bir taşa acırım birde yosuna
Şarkılarda suskun bu gece
Hiç birinden sen çıkmadın
Ağlamaya gücüm yok bu gece
Yatıp uyuyacağım
Bayramları unuttum ne zamandır
Dudaklarından dökülenleri topluyor mu kulakların?
Kaoslarda kaybettiğin günahların bende değil
Yaşayamadığın ve yaşatmadağın tüm yalanların
Dikenleri hançer bakışlarından silip at beni
Eteklerinde biriktirdiğin anıların yamaçlarına
Duygusuz yüreğinin büstünü yaptır giderken
Yaşam ve ölüm zorlu iki dost
Biri diğerinin sebebi
Yaşıyorsan elbet bir gün öleceksin
Ölmüşsen yerine bir başkası yaşayacak
Yaşam ve ölüm Zorlu uzun bir yol
Kısa olanıda var elbet
Bitti
Yaşanan onca zaman
Sevgi, emek, aşk ve gönül israfı
Bir şey olacağı da yoktu zaten
İte kaka geldik ti senle bugüne
Patlak verdi sonun da birikmiş öfkeler
HÜZÜNKAR SEVİŞ
Gölgeler güneşleniyorken akşam vakti kuytularda
Sabahlara hasret ateş böcekleri demlenir ay ışığında
Kalbimden geçen hüzünkar sevişli serçelerin bakışlarında
Kendimi bulamıyorum bıraktığım yerde, aklımı başımda
Kimsesiz düş sokalarında bir akşam üstü
Sarhoşluktan kendini tanımaz yüreğimde
Küllenmeye mahkum sevdalar bıraktın giderken
Onlarca emekle büyüttüğümüz minicik sevdamızı
Bir volkan alevine dönüşünce bıraktın yüreğimde
Çaresizlikler içinde yolunu kaybetmiş bir halde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!