Sinan Erdoğan Şiirleri - Şair Sinan Erdoğan

Ben gidiyorum topladım yıldızlarımı koynuma
Beni bile almadan gidiyorum yanıma
Sahipsiz sorgular bıraktım ardımda
Kimsesiz duygular bıraktım birde sana
Kendi gündüzümü gecemi ben seçeceğim artık
Zümrüdü anka kuşuna yem vereceğim masallarda

Yanık kokar sevdamın ucunda eteği salkım saçak
Buruşturulup atılmış umutlarım okunmadan mektup gibi
Gecesiz gündüzlere gebe ruhlarla, sarmaş dolaş sabahlarda
Sormadığım kuş kalmadı gözleri kimi görüyor şimdi diye

Azalmış acıların içinde tek artan solgun anılar

Yüreğimde düğüm üstüne kör düğüm
Bense acemi denizci düğüm garibi
Sevdalardan yorgun biçareyim ben
Neye yarar ki nasihatlar
Düşüncelerine kim gem vurmuş ki
Alışamadım hala yıldızsız gecelere

Kırık aynadaki bir suret gibi geçiyor günlerim
Bir bütünüm ama her bir parçam ayrı yerde aynı zamanda
Toplamaya çalıştıkça dökülüyor parçalar bir bir
Kan rengi bir sızı kaplıyor içimi ansızın; adı hasret
Kesilen duygularımı acıtmıyor artık kırık parçalar
Artık sevda türküleri söylemiyor geceleri baykuşlar

Düşüncelerime zincir mi vurdun
Senden başkası girmiyor beynimin içine
Yalnız ben miyim böylesi karmakarışık
Yoksa bütün aşıklar böyle mi?
Bir şeyler oluyor gülün pembe gülüşüne
Dünya sanki bir başka düşünce içinde dönüyor

Şimdi hangi yıldız kadar uzaksın bilmem bana
Yada hangi can damarım kadar yakın,
Ödülsüz bir yarışma gibiydi yaşadıklarımız
Kazanan yada kaybeden aynı kefede sonuçta
Ne sen kazandın ne de ben, kaybeden olduk bir anda
Kılıçlarımızı kınına sokalım hadi, herkes kendi yoluna...

Olamazdı, olmadı da
Sağır sultan duydu
Senin yüreğin duymadı sevdamı
Yapamazdık, senle yapamadık ta
Bir arada olmamızın imkansızlığı bir yana
Sesleşmemiz bile güçken

Sen, tatmadığım duygularım,
bilemediğim umutlarımsın.
Sen, görmediğim düşlerim,
Kurmadığım hayallerimsin.
Sen dokunamadığım yüreğim,
Söyleyemediğim sırlarımsın.

Seni sormaya korkuyorken kendime, hala ordamısın diye;
Farketmeden büyütmüşüm yine, arsız sevdanı içimde alev alev
Sessiz sedasız yangınlar kül ederken gönül evini, yine senin elinden
Ben çaresiz seyrindeyim gözlerinin hayalini, yanmış dünya banane

Seni sormaya korkuyorken gecelere, hala beni düşünüyormu diye;

Hain düşlerime yenilmez yüreğim
Ağlanacak öyle çok şey var ki
Gülmeye mekan yok sonbahar yaprağıyken
Kuşkularım var içimde arsız
Hislerimi kurcalıyor durmadan
Sebepsiz hüzünleri açarken yüreğim