Sin Şiiri - Cem Öztekin

Son buldu gün...
Güneş topladı
dağılmış kızıl saçlarını
Geceden.

Yarısı yenmiş bir ay
Uzanmış geceye
Boylu boyunca
yatıyor...

Çocuk yıldızların
Kahkahalı ışıkları
Koşuşturuyor
Bulutlar arasında.

Gri bir bulutta
Kurmuş sofrasını An
Yeşeriyor şarap/
Yaş/arıyor zaman

İki yeşil damla büyüyor
Gözlerinin iz düşümünden
Gözlerimin iz düşümüne

Islak bir lacivert
Kanatıyor
Koynunu
Koynumda

Hüzün öpüyor
Şarabın dudaklarını

Oysa...Her şey yerli yerinde
Bulutlar yıldızlar Ay...
Kuşlar balıklar ağaçlar
Rüzgar ve yağmur
Yerli yerinde

Bir tek sen her yerdesin
Karanlığımda
Aydınlığım da
Her yerde/sin
Her yerimde....