Sin Şiiri - Zeynep Beşen

Beni anlatacak bir kelime yok artık
Senden sonra
Biraz gece uykusu
Biraz gündüz rüyası gibiyim artık
Bundan sonra
Sana sitem edemeyecegin bir aşk la geldim
Ve gidiyorum bundan sonra
Nere gide bilirsin deme benden sonra
Bende bilmiyorum
Kanatsız ve kalpsiz insanlar nereye gider bundan sonra.
Yol guzel dir
Yol iyidir
Yürümekten haz alana
Yüzünün bitmeyen kilometresine takıldı içim
Yürümek güzeldir diyorum
Yürümekten haz alana..
Ah şu bulutlar
Kaşlarına değip degip geçmeseler diyorum
Yüreğimi ezer gibi sana değmeseler diyorum
Hiç biri dinlemiyor beni
Sende mi duymuyorsun Allah aşkına.
Egdir başını bir bana sakla.
Seni düşündüm biraz
Sen uyurken baş ucunda
Seni izledim biraz sen uyurken
Yan ucunda
Sen varya sen!
Ah sen yokmusun sen
Ne kadar cennet merakım varsa
Hepsini bir bakışınla bitirdin savurdun sen..
Dur yapma demeyeceğim
Yüreğim böyle iyi.
Sana böyle bakma demeyeceğim
Beni sana iten tarafların bu..
Seni uyurken seyretmenin,
verdiği huzurla desem?
bu huzur değil!
sevinçle desem?
bu sevinç hiç değil
mutluluk desem bu o da değil.
Bu hissiyatı yalnızca ben ve Allah bilecek
Buna sende dahil değil..
Nasıl desem nasıl tarif etsem
Tüm tarifler bu hisseme kardeş değil can değil dost değil hısım akraba değil..
Tüm tarifler yüzünde eskir..
Nasıl desem ruhum artık bana ait değil
Sende yaşıyor gibi
Bu bende ki atan, acıkan, nefes alan ve veren gören,duyan hisseden şey ben değil..
Bu eriyip sana dönen seni hisseden şey
Artık ben değil..
Neleri göze aldım degilsin
Kimlere meydan okudumda degilsin
En seçilmiş en seçenekte degilsin
Şimdi sen uyurken öyle yanımda
Işte sen bunları bertaraf eden bir şeysin..
Ne bensin
Ne sensin
Ne başkası
Ne diğerisin
Sen tüm tariflere uymayan uymayacak olan
Bir şeysin..
Yeni bir kelime eski bir harf
Yüklemi aşk olan
Keşfine hâl olduğum bir şeysin..
Şimdi sen öyle güzel uyurken orada...