…SIN
Nurum; kadınım, canım, narımsın
Cemreler indiğinde hükümle
Yüreğimi nurunla ilk ısıtansın
Filizlenirken güne ilk baharımsın
Dallarım dolarken narınla
Damarlarımda coşan kanımsın
Her yürek atışımda ateşinle
Sebepsiz sevdamın çarpışısın
Narınla kaynayan demimde
İlk aldığım yudumun tadısın
Nursuzluğuma isyankâr zifirlerin
Her soluğunda yangınımsın
Güzlerinde bıraktığında ellerimi
Dibinden ayrılmadığım çınarımsın
Titrerken ellerim her gelişinde
Cana can tenimde heyecanımsın
Beklerken uzağının yol başında
Sabreden dizlerimin dermanısın
Sensizliğe kahrederken her dem
Nar penceremden düşen damlasın
Daldığımda ansız narlı hayallerimize
“Canım! ” derken ruhuma fısıldayansın
Nurum; yandığımsın, yangınımsın.
21.49 13.12.2012
Ankara evim
Kayıt Tarihi : 13.12.2010 22:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)