Sin?
Adamım hani bilirsin;
Onbirinci incisidir
O tek duru sesin.
Sin;
Adamım sensin.
Sen; üç oyukta bir ins
Sen; birdeki üç alemsin.
Üç oyukludur ya, sin;
Beşiktir birinci oyuk,
Sen ise tırtıl beşikteki;
Umuda ninnisin.
İkinci oyuk mezardır;
Sindeki sin.
Kozasın adamım;
Topraktaki nüvesin.
Üçüncü ise asıl erek;
Sen; tinsin.
Kelebeksin.
Zahirde beşersin
Ama unutma;
Özde sevgiye gözdesin.
Sevmek ise zorlu iş,
Görmelisin.
Hançeren yırtılsa da
Sökülse de yüreğin
Bütün iğnelerini ezelden,
Dikmelisin.
Hem akacak kan damarda durmaz,
Aksın, dinmesin…
Ya anacığın demez mi hep?
"Oğlum, yiğit yaralı gerek!"
Ana sözü dinlemelisin.
Belki içe sinmeyensin
Belki gönüle sinemeyensin…
Gam mı ki adamım?
Sevgisin;
Sevmelisin.
Bir daha,
Bir daha yıkamalısın da suları,
Öyle durulamalısın yüreğini.
Ama önce sabırla
Çitilemelisin…
Çitilemelisin…
Tırtılsın şimdi ama
Koza olmadan daha
İdrak etmelisin;
Kelebeği hafifleten
Tırtılın omzundaki yük,
En zoru yüklenmelisin.
Tırtılın mücevherleri ise
Kelebeğe paslı zincir;
Neyi biriktirirsin?
Niye biriktirirsin?
Sin;
Adamım sensin.
Defnedilmeden sen daha
Bütün definelerini gönüllere,
Defnetmelisin.
Ya, sin!
İnssin:
Ninnisin.
Sinsin.
Tinsin...
Kelebeksin.
02.04.2010
Kayıt Tarihi : 2.4.2010 02:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
insSİN=ninniSİN+sinSİN+tinSİN=kelebekSİN
'harikulade! tsk..ederim'
Ama şöyle olmalıydı:
'haikuladeSİN! tsk...ederim'
****************Şiirin tohumunu ruhuma düşüren Dostağabey YAKUP İCİK' e ***
Sin?
Adamım hani bilirsin;
Onbirinci incisidir…
O tek duru sesin.
Sin;
Adamım sensin.
Sen; üç oyukta bir ins..
Sen; birdeki üç alemsin.
Üç oyukludur ya… sin…
Beşiktir birinci oyuk,
Sen ise tırtıl beşikteki…
Umuda ninnisin.
İkinci oyuk mezardır…
Sindeki sin.
Kozasın adamım…
Topraktaki nüvesin.
Üçüncü ise asıl erek,
Sen; tinsin…
Kelebeksin.
Zahirde beşersin
Ama unutma;
Özde sevgiye gözdesin.
Sevmek ise zorlu iş…
Görmelisin.
Hançeren yırtılsa da…
Sökülse de yüreğin…
Bütün iğnelerini ezelden…
Dikmelisin.
Hem akacak kan damarda durmaz,
Aksın, dinmesin…
Ya anacığın demez mi hep?
‘Oğlum! Yiğit yaralı gerek’…
Ana sözü dinlemelisin.
Belki içe sinmeyensin…
Belki gönüle sinemeyensin…
Gam mı ki adamım?
Sevgisin…
Sevmelisin.
Bir daha…
Bir daha yıkamalısın da suları…
Öyle durulamalısın yüreğini.
Ama önce sabırla
Çitilemelisin…
Çitilemelisin…
Tırtılsın şimdi ama…
Koza olmadan daha…
İdrak etmelisin;
Kelebeği hafifleten…
Tırtılın omzundaki yük,
En zoru yüklenmelisin.
Tırtılın mücevherleri ise
Kelebeğe paslı zincir…
Neyi biriktirirsin?
Niye biriktirirsin?
Sin;
Adamım sensin.
Defnedilmeden sen daha…
Bütün definelerini gönüllere…
Defnetmelisin.
Ya… sin…
İnssin:
Ninnisin…
Sinsin…
Tinsin…
Kelebeksin.
02.04.2010
Sadi Atay
***************************************
.. güzeldi, tebrikler. Saygılarımla,
§§ Gülüm Macit §§
okuyucusunu yormayan ben tarzda
mükemmelin de üstünde bir çalışma bir paylaşım
kusursuz güzelikte akış anlatım titizlikle
yüreğinden okuyucusuna sunulmuş
severek okudugum okurken haz aldığım bir sunu
kutlarım yüreğini başarılarıyın devamını dilerim
saygılarımla...
He
vurma kazmayı
ferhâaad
he'nin iki gözü iki çeşme
âaahhh
dağın içinde ne var ki
güm güm öter
ya senin içinde ne var
ferhâaad
ejderha bakışlı he'nin
iki gözü iki çeşme
ve ayaklar altında yamyassı
kasrında şirin de böyle ağlıyor
ferhâaad
Asaf Halet Çelebi
TÜM YORUMLAR (6)