ne beyazdı sensizlik
kalkamadım ben düştüğüm yerden
karanlığa doğru uzatıp bacaklarımı
dinledim uzaklarda öten kuşun şakımasını
sen benim düşlerimin yorumuydun
kahve falımdın hayat çizgim
bana benzemeyen her şeydin
yürüyüp gittiğimiz yollardın, elinden tutup
ah ne beyazdı sensizlik
ama ben yanıyordum
dönüşüp senin doğduğun güneşe,
susuyordum ama sen benim denizimdin
sen benim kafdağımdın
kağıttan gemimdin - uçan halım
geldin kurtardın ve gittin bir eski rüzgârın peşinde
bense küllerine bakakaldım.
düştüğüm yerde
Hakan Bintepe – 22.07.2003
Hakan BintepeKayıt Tarihi : 21.6.2006 16:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!