Simsiyah Gece Şiiri - Şahin Yenilmez

Simsiyah kalırsın gecenin son durağında
Yaşlarını dökecek gücü bile bulamazsın gözlerinde
Açılır bir sandal yalnızlık denizine
Fırtınanın çıkmasını bile bekleyemezsin
Atarken kendini uçurum sessizliğine...

Her taraf darmadağın
Her sevda sona yakın
Yaşamak işte baksana!
Dünya bu!
Sevgiden nasibini almamış insanlar topluluğu...

Gözlerine yansıyan ışıkların hiç birisi
Seni yaşama bağlamaz,
Sahteliğine inanırsın
Sahteliğine aldanırsın
Gözlerini kapattığında
Yalanlarına sarılırsın...

Her bahar aşık olmazsın sen
Hatta sonbaharı daha çok seversin
Senin mevsimin diye,
Yağmurlar düşer umutlarına
Temizlenirsin,
En çok atladığın detay ise;
Temizsen eğer herkesten çok kirlenirsin...

Gülüşlerin anlam ifade etmez bir zaman sonra
Sözlerin kısılır...
Aynaya baktığında seni tanımayan bir çift göz
Ve hüznüne yuva yapmış gamzeler bulursun
Nefesin kısılır...

Kara kaplı kitabın ölüm ilanını çoktan ezberlemiştir
Son satırlarına kafiyeli olsun diye
En sevdiğin şarkıyı bile yazarlar,
Önce dünyaya atarlar,
Sonra hayata satarlar
Son gününde, ölümün el yazısını
Hiç üşenmeden mezarına yazarlar...

Dalar durursun, beyaz düşlere
Uyandığında, simsiyah gece yine.
Sabahlara kadar uyku girmiyorsa gözlerine
Dalıp gidince hayale, dönme bir daha geriye.