Şimşek Parıltısı Şiiri - Cengiz Khan

Bir ışık görüyorum uyudukça
Parlak ama karanlık bir ışık
Ölüm denen son var karşımda
Ağlasam mı artık bilmiyorum
Seni kendimden de çok seviyorum
Ölüm Allah'ın emri ondan korkuyorum

En üzücü günde bile aklımdasın
Sen benle olmasan da ruhun burada
Hissediyorum gelecek o günlerimiz
Gelecek ama ne zaman bilmiyorum
Önümde arkamda sağımda ve solumda
Sen varsın korkmuyorum yarınlardan

Rahatsızım bu gece ey sevdiğim yar
Duyduklarım rahatsız eder beni
Bir sebep ararmışsın beni sevmek için
Arama sebep sevdiceğim kendini küçültme
Bulsan da bir sebep geri kalacaksın
Benim sevgim herkesi aştı en sonunda

İlla sebep arayacak olursan
Seni sevmem yeterli olmalı
Biliyorum ki aşk iki taraflı
Senin için elimden gelmez bir şey
Volkanlar patlasa da yakmaz ateşi
Aşk dediğin kalbin vahşeti

Kabus görüyorum iki gözüm sevdiceğim
Güneş aydınlatmaya çalışıyor gecelerimi
Bu yüzden dönüp duruyor sanırım etrafımda
Ağlamaklı oluyorum resmini gördükçe
Gözlerim anlamsız yaşlarla bakmakta
Ettiği yeminleri yine hiçe saydı

Anlamıyorum yakın olup senle bir olamamayı
Ölüm bile bu kadar yakınken seçtin aşkı uzak
Dokunuyorum sana ama ne diye bilmiyorum
Ona kalırsa satırlara da dokunuyorum göz yaşımla
O zaman neden bu ızdırap ne için bu acı
Seviyorum göz kamaştıran her bir detayını

Gemi gözüküyor uzaktan gelen bir gemi
Kara topraklara sefer yapan bir gemi
Nuh'un gemisi gibi her canlı var içinde
Aşkımız bile var sanma aşk cansız
İçimde yaşıyordu bir ara artık ölü
Belki gelirsen anca canlanır bu gemi

Erken gidiyordun yanımdan az daha
Nasıl geçerdi bu ızdıraplı hayat sensiz
Ağlayamazdım da şerde erkeklik var
Mezarında hasret gidermekte zor
Dayanamaz ağlardım aklımda kaldıkça
Şerde erkeklik olsa da olmasa da

Mağaramdan sana mektuplar bırakıyorum
İçi aşk dolu lakin sensiz bir hiç kalıyor
Nihilistler dayanamaz ağlar bu mektuba
Hiçlik olsa bile derin anlamlar var burada
Kan aktı artık gözümden sensiz son gece bu
Asıyorum kalbimi dar ağacına bu gece

İrkildi nice tüy bu satırları okuduğumda
İrkilmesinler bunlar sana olan saf duygularım
Korkak sanmasınlar beni sensiz kalacağımdan
Yanına yatacağım bende yalnız kalmayacaksın
Belki ailelerimiz karşı çıkacak olsa da
Ölüm bile sensiz kalamıyor bu kainatta

Canımı yolda buldum ben evet
Kolay benim için ölümü konuşmak
Sensiz kalmak daha da korkutucu gül yüzlüm
Bu beden senle canlandı bir daha
Sana gelecek yine sakın korkma
Ağlamıyorum gözüm daldı sadece

İflah olmaz bir aşığım ben utanmaz bir aşık
Yanıyor kalbim güneş gibi sönmeyecek
Evren son buluncaya kadar sanki
Ellerim yazdıkça titriyor artık dayanamıyor
Kalem elden düşüyor satırlar dizeler uzadıkça
Sevgilim, iki gözüm, sultanım, güzel meleğim

Mağrurca bakacakta olsa artık gözlerimiz gözlerimize
Kalplerimiz buluşmalı Gülhane parkında Malabadi Köprüsünde
Tenlerimiz karışmalı o hüzün dolu yağmurlu gecelere
Kokularımız karışmalı gitmeli kralların saraylarına
Önümüze engel çıkmamalı bu saatten sonra da
Şimşeklerin Parıltısı gözlerimi kamaştırdı bu akşam da